••▪▪••●●* ...همه هستی من...*●●••▪▪••
|
Olimpik madalya sayısı biri Bir günah sayabilir ve Tanrı'nın Alfv Kurân'ın yapar Aile ve çocuk sayısının yakınlığı kaç kişi kalır
سلام عزیزای مهربون. پیشاپیش عیدتون مبارک. تا که چشمم باز شد دیدم که یارم رفته است ماه مهمانی تمام و مه‌نگارم رفته است با گل این بوستان تازه انسی داشتم گرم گل بودم که دیدم گلزارم رفته است...
امشب … تشنه ام این رمضان تشنه تر از هر رمضانی سلام به همه مهمونای عزیز خدا تو این شبهای عزیز.مارو هم از دعای خیرتون بی نصیب نکنید. التماس دعا یــــــــــــا عــــــــــلی مدد...
من خودم بودم و يک حسه غريب ، که به صد عشق و هوس مي ارزد...♥♥♥♥♥♥♥
عشق بشکل پرواز پرندست عشق خواب یک آهوی رمندست من زائری تشنه زیر بارون عشق چشم ابی اما کشندست من میمیرم از این آب مسموم اما اون که مرده از عشق تا قیامت همیشه زندست من میمیرم از این آب مسموم مرگ عاشق عین بودن اوج پرواز یه پرندست تو که معنای عشقی به من معنا بده ای یار دروغ این صدا را به گور قصه ها بسپار صدا کن اسمم رو از عمق شب از عمق دیوار برای زنده بودن دلیل آخرینم باش من ان من بذر فریاد خاک خوب سرزمینم باش طلوع صادق عثیان من بیداریم باش عشق گذشتن از مرز وجوده مرگ پایان راه قصه بوده من راهی شدم نگو که زوده اون کسی که سرسپرده مثل ما عاشق نبوده من راهی شدم نگو که زوده اما اون که عاشقونه جون سپرده هرگز نمرده
اشک زیبا ترین پدیده ی جهانه ولی تا چیزی رو از آدم نگیره خودشو نشون نمی ده ...
اون آقایی که شبا رد می شد از کوچه ما کیسه به دوش کو رد پای پر خراش و بی خروش کو اون آقای خرقه پوش کو کجاست اون آقا که پینه های دستاش مرحم دلای ما بود نفس سبز نگاهش همیشه حلال مشکلات ما بود می شه یکبار دیگه سر بزنه به خونه ما بگیر نشونی از غربت بی نشونه ما موهای آقا سفیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرید قامت آقا خمیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرید جوونا آقا بشید زنده کنیم رسم جوونمردی رو امشب یتیما منتظرند زنده کنیم شیوه شبگردی رو امشب یتیما پشت درای خونشون منتظر آقا نشستن گوش به زنگ تق تق یه جفت صدای پا نشستن موهای آقا سفیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرید قامت آقا خمیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرید حیدر کرار نیم خانه نشینم ولی جان به فدای جگر سوخته ات یا علی دستای پینه بسته علی به همراه منه خونه نشینی علی آتیش به جونم می زنه تو کوله بار شعر من اسم قشنگ علیه قافیه تنگ دلم از دل تنگ علیه تو کوچه های غربتم نشونی از مولا میدن اهل محل سلامم و جواب سر بالا میدن به من می گن علی کیه علی امام عاشقاست به من می گن علی چیه داغ دل شقایقاست توی نجف یه خونه بود که دیواراش کاه گلی بود اسم صاحب اون خونه مولای مردا علی بود نصف شبا بلند می شد یک کیسه داشت که بر می داشت خرما و نون و خوردنی هرچی که داشت تو اون می ذاشت راهی کوچه ها می شد تا یتیما رو سیر کنه تا سفره خالیشون و پر از نون و پنیر کنه شب تا سحر پرسه می زد پس کوچه های کوفه رو تاپر بارون بکنه باغ های بی شکوفه رو عبادت علی مگه می تونه غیر از این باشه باید مثل علی باشه هر کی که اهل دین باشه بعد علی کی می تونه محرم راز من باشه درد و دلم رو گوش کنه تا چاره ساز من باشه فردا اگر مهدی بیاد دردا رو درمون می کنه آسمون شهرمون ستاره بارون می کنه چشماتو وا کن آقا جون بالهای خستمو ببین من و نگاه کن آقاجون دل شکستمو ببین دلت میاد کبوترات تو حرمت پر نزنن به سایه بون دستای مهربونت سر نزنن
|
About
همه هستی من ایه تاریکیست که ترا در خود تکرار کنان به سحرگاه شکفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد من در این ایه ترا آه کشیدم آه من در این ایه ترا به درخت و آب و آتش پیوند زدم زندگی شاید یک خیابان درازست که هر روز زنی با زنبیلی از آن می گذرد زندگی شاید ریسمانیست که مردی با آن خود را از شاخه می آویزد زندگی شاید طفلی است که از مدرسه بر میگردد زندگی شاید افروختن سیگاری باشد در فاصله رخوتنک دو همآغوشی یا عبور گیج رهگذری باشد که کلاه از سر بر میدارد و به یک رهگذر دیگر با لبخندی بی معنی می گوید صبح بخیر زندگی شاید آن لحظه مسدودیست که نگاه من در نی نی چشمان تو خود را ویران می سازد و در این حسی است که من آن را با ادرک ماه و با دریافت ظلمت خواهم آمیخت در اتاقی که به اندازه یک تنهاییست دل من که به اندازه یک عشقست به بهانه های ساده خوشبختی خود می نگرد به زوال زیبای گلها در گلدان به نهالی که تو در باغچه خانه مان کاشته ای و به آواز قناری ها که به اندازه یک پنجره می خوانند آه ... سهم من اینست سهم من اینست سهم من آسمانیست که آویختن پرده ای آن را از من می گیرد سهم من پایین رفتن از یک پله متروکست و به چیزی در پوسیدگی و غربت واصل گشتن سهم من گردش حزن آلودی در باغ خاطره هاست و در اندوه صدایی جان دادن که به من می گوید دستهایت را دوست میدارم دستهایم را در باغچه می کارم سبز خواهم شد می دانم می دانم می دانم و پرستو ها در گودی انگشتان جوهریم تخم خواهند گذاشت گوشواری به دو گوشم می آویزم از دو گیلاس سرخ همزاد و به ناخن هایم برگ گل کوکب می چسبانم کوچه ای هست که در آنجا پسرانی که به من عاشق بودند هنوز با همان موهای درهم و گردن های باریک و پاهای لاغر به تبسم معصوم دخترکی می اندیشند که یک شب او را باد با خود برد کوچه ای هست که قلب من آن را از محله های کودکیم دزدیده ست سفر حجمی در خط زمان و به حجمی خط خشک زمان را آبستن کردن حجمی از تصویری آگاه که ز مهمانی یک اینه بر میگردد و بدینسانست که کسی می میرد و کسی می ماند هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی می ریزد مرواریدی صید نخواهد کرد من پری کوچک غمگینی را می شناسم که در اقیانوسی مسکن دارد و دلش را در یک نی لبک چوبین می نوازد آرام آرام پری کوچک غمگینی که شب از یک بوسه می میرد و سحرگاه از یک بوسه به دنیا خواهد آمد. ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ DO . . . DOS . . . . DOSS . . . . DOSSE . . . . . Dossetan nazar yadet nare Archivesبهمن 1395آذر 1394 مرداد 1393 تير 1393 خرداد 1393 اسفند 1392 آذر 1392 اسفند 1391 بهمن 1391 دی 1391 آذر 1391 آبان 1391 مهر 1391 شهريور 1391 مرداد 1391 تير 1391 خرداد 1391 ارديبهشت 1391 فروردين 1391 اسفند 1390 بهمن 1390 AuthorsنسیمLinks
عاشقانه ها
LinkDump
پروفایل من. |
طاعاتتون قبول. 
تبادل
لینک هوشمند
